Ik ben doodsbang voor paarden en toch blijf ik verlangen naar hun nabijheid. Voor mijn verjaardag deed ik mezelf zelfs een workshop cadeau met een paardencoach. Daar stond ik dan, doodsbang in een weide, zonder veilig hek tussen mij en de drie nieuwsgierige paarden. Het was een mooie ervaring maar toch was mijn angst niet noemenswaardig afgenomen. Het verlangen bleef echter.
Zelf zag ik daar niets tegenstrijdigs in. Tot een collega die ik dit toevertrouwde mij vroeg: ‘Als je zo bang bent voor paarden, waarom ga je ze dan niet gewoon uit de weg?’. Haar vraag zette mij aan het denken, maar een antwoord vond ik niet in mezelf. Tot ik het boek ‘Laat je niet gijzelen’ van George Kohlrieser las.
Kohlrieser is hoogleraar leiderschap en organisatiegedrag aan IMD Business School in Zwitserland en voormalig succesvol gijzelingsonderhandelaar. ‘Laat je niet gijzelen’ daagt je uit geeft handvatten om jezelf niet psychologisch te laten gijzelen door mensen, omstandigheden of jezelf. Op de achterkant van het boek wordt hij als volgt geciteerd: ‘Mensen zijn niet bang voor verandering, ze zijn bang voor de pijn van verandering.’
Ineens viel bij mij het kwartje. Ik kon mijn angst voor paarden in stukjes hakken. Ik parafraseerde: ‘Ik ben niet bang voor paarden. Ik ben bang voor de pijn als ik gebeten of getrapt zou worden.’ En dát was iets waar ik aan kan werken. Net zoals ik de communicatie met mijn angstige kat heb opgebouwd zodat ik niet te vaak of te hard wordt gekrabd of gebeten. Op eenzelfde manier kan ik leren om de kans op bijten of trappen te verminderen. En komt er ruimte om de mooie en aantrekkelijke kanten van contact met paarden te ontdekken.
Angst in stukjes ophakken maakt het hanteerbaar. En het maakt duidelijk waar je werkelijk bang voor bent. Heel vaak is dat niet ‘de’ baan, maar de pijn die je voelt als je faalt of als de werkdruk te hoog is. En is het niet autorijden of bergbeklimmen waar je bang voor bent, maar de pijn van een aanrijding of een val. Stukjes angst waar je aan kunt werken.
En dan nog heb je altijd de keuze: wil ik deze angst aangaan? Je hoeft tenslotte die berg niet te beklimmen, of auto te leren rijden. Maar door te zien dat je keuzes hebt wordt het minder bedreigend, minder abstract. En kun je ervoor kiezen om alleen die angsten aangaan waarachter voor jou een waardevolle schat verborgen ligt.
Photo by Deleece Cook on Unsplash